Rezerwat Bielinek, to „śródziemnomorska wyspa” na północy Europy. Obszar obecnego rezerwatu został objęty ochroną już w 1927 roku (staraniem ówczesnego właściciela tych terenów – Waltera von Keudella) w celu zachowania ciekawej flory i zbiorowisk muraw kserotermicznych, ciepłolubnej dąbrowy oraz zespołu łęgu wiązowo – jesionowego. Położony jest on na wale morenowym stanowiącym krawędź Odry, wyniesionym do 70 m ponad dno doliny. Rozciąga się na długości ok. 5 km z zachodu na wschód – odchylając się na południe – od miejscowości Bielinek do Lubiechowa Dolnego. Zbocza moreny mają ekspozycję południową i są nachylone pod kątem od 20 do 50 stopni, a ich zasobne w węglan wapnia gleby podobne są do gleb cynamonowych obszarów śródziemnomorskich. Południowa wystawa powoduje, że latem temperatura gleby nierzadko dochodzi do 70 C! Sprzyja to wytwarzaniu się charakterystycznych zespołów roślinności ciepłolubnej. Teren rezerwatu pocięty jest 12 wąwozami i dolinami.
Przy rezerwacie Nadleśnictwo Chojna urządziło trzy parkingi. Największy, z infrastrukturą turystyczną – zadaszeniami, miejscem na ognisko i do grillowania – położony jest naprzeciw Wąwozu Markocińskiego, po drugiej stronie szosy. W samym rezerwacie znajdziemy dwa punkty widokowe, z którym możemy obserwować pradolinę Odry i Żuławy Cedyńskie. Warto się tu wybrać szczególnie w słoneczny wiosenny dzień, by zobaczyć bujną wegetację i na własnej skórze odczuć różnice temperatur. Na terenie rezerwatu została wyznaczona i opisana ścieżka dydaktyczna, przy której stoją tablice opisujące świat roślin i zwierząt w rezerwacie. Obowiązkowy ubiór jak na górską wycieczkę, która zajmie nam min. 3 h.