PIASECZNIK (do 1945 r. – niem. Forsterei Klein Peetzig)
LOKALIZACJA
Piasecznik
położony jest w południowo-zachodniej części woj. zachodniopomorskiego i
połnocno-wschodniej części gm. Cedynia. Osada (leśniczówka) położona
jest na terenie Puszczy Piaskowej, przy lokalnej drodze, wiodącej z
Piasku do Ostrowa. W odległości ca 1, 5 km na wschód od miejscowości
znajduje się Jez. Ostrów. Teren osady pofałdowany; okolice porośnięte
lasem. Osada położona na terenie Cedyńskiego Parku Krajobrazowego.
RYS HISTORYCZNY
Pierwsza wzmianka: pocz. XIX w.
Pierwotna własność wsi: rycerska
Leśniczówka
wzmiankowana w początkach XIX w. na terenach nadleśnictwa w Piasku,
liczącego podówczas ca 14 500 mórg (w 1929 r. ca 3307 ha). W czasie II
wojny światowej w pobliżu leśniczówki znajdował się barak jeniecki.
HISTORYCZNA FORMA WSI
Układ przestrzenny
– pierwotny: osada jednodworcza
– XIX i I poł. XXw.: osada jednodworcza
W
końcu XIX w. – jak to wynika z mapy z 1891 r. – Piasecznik tworzyła
jedna, najprawdopodobniej trzybudynkowa zagroda, położona po
południowo-zachodniej stronie drogi śródleśnej. Zabudowania
rozmieszczone były wokół podwórza, na obrysie zbliżonym do litery L.
Mapa z lat 30-tych XX w. opisany wyżej stan potwierdza.
Zabudowa
– pierwotna: zagroda trzybudynkowa
– XIX, I poł XXw.: zagroda trzybudynkowa
Brak
informacji na temat architektonicznego charakteru, konstrukcji i
rozmieszczenia budynków pierwotnego leśnictwa (można jedynie
przypuszczać, że obiekty te miały konstrukcję ryglową). Na przełomie XIX
i XX w. wybudowano okazałą murowaną leśniczówkę, sadowiąc ją na wysokim
cokole kamiennym i nakrywając wysokim dachem dwuspadowym; obiekt ten
zwrócony był szczytem w kierunku drogi. W głębi podwórza – kalenicowo
względem drogi – ulokowane były dwa budynki gospodarcze (przypuszczalnie
niewielka stodoła i budynek inwentarski). Również te budynki były
murowane z cegły ceramicznej.
Elementy funkcjonalne wsi
– leśniczówka (opis powyżej)
WIEŚ WSPÓŁCZESNA
Układ przestrzenny: osada jednodworcza
Obecnie
zabudowę miejscowości tworzą dwa budynki: współcześnie zmodernizowana
leśniczówka (m. in. nowe aneksy, wystawki w dachu, przebudowane otwory
okienne) i przebudowany budynek inwentarski, pełniący współcześnie
funkcje mieszkalne (daleko idące przekształcenie kompozycji elewacji).
W/w obiekty otrzymały po 1945 r. nowe tynki elewacyjne.
Zabudowa
– zagroda dwubudynkowa (opis powyżej)
Elementy funkcjonalne wsi
– leśniczówka (opis powyżej)